غنچه هـای داغ احساس

تـــــو خیابــــون گل یاس

چشاشــون پـاک و زلاله

میدرخــشه مثـل الماس

بچه هــــای بـی نشونه

گشنه یـه لقمه نـــــونن

شب بشـه خــونه ندارن

اینو خیلی هــــا میدونن

قطره اشـــک چشاشون

همشون شــــدن ستاره

ببینـید تــــــو آسـمــونها

غمـــاشــون دنباله داره!

این گـلای پاک مـــعصوم

سقفشـــون یـه آسمونه

گرچه قلبشون یه دریاس

غمشـــون یـه لقمه نونه

پس دعــا کـنیم براشون

خـواب ببینن تـو بهشتن

تا کــه قلـــباشون نمیره

امیر رضا حمیدی شنبه 1 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 07:14 ب.ظ

حمیدی